Voor de eerste keer oma

Zoals de meesten van jullie wellicht al weten ben ik half april voor de eerste keer oma geworden. Toen ik vorig jaar hoorde dat ik oma zou worden moest ik wel even slikken, beide ouders zijn namelijk nog vrij jong. Maar al snel wende ik aan het idee en zoals de kleine in de buik van mijn schoondochter groeide, zo groeide in mijn hoofd het idee dat ik oma zou worden.

Nou heb ik natuurlijk de meest ideale webwinkel op dit gebied en ik omgeef me dag in dag uit met de leukste items voor kleine kids. Al snel begon ik daarom met het verzamelen van de leukste artikelen die ‘ze vast nodig zouden hebben’ voor in en om de kinderkamer (er geen rekening mee houdende dat de aanstaande ouders natuurlijk prima in staat waren om zelf van alles aan te schaffen 😉).

Uiteindelijk heb ik op zolder nog de kraammand gevonden die ik 22 jaar terug zelf van mijn moeder kreeg bij de geboorte van mijn zoon. Een prachtige mand met cadeautjes, met de strikte opgave dat ik elke dag maar één cadeautje mocht uitpakken. Op elk cadeautje zat een leuk wensje in rijmvorm. Wat vond ik dat leuk om iedere dag iets uit te pakken.

Ik heb dus dezelfde kraammand afgestoft en ingepakt met allemaal super leuke cadeautjes uit mijn eigen winkel. Natuurlijk slofjes, knuffels,  hydrofiele doeken en washandjes, een heerlijke douchegel voor de nieuwbakken moeder en natuurlijk een Sophietje. En … een kraambezoekboek 😉 Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik redelijk ben doorgeschoten maar jemig, alles is toch leuk voor je eerste kleinkind?

Met een paar joekels van blauwe ballonnen aan de mand hebben we het jonge gezin in april bij het ziekenhuis afgehaald. En alle cliche’s zijn waar, je wordt ter plekke stapel verliefd op zo’n klein mannetje. Wat een mooi mensje ligt er dan in je armen, heerlijk.

Inmiddels is de kleine ruim een maand oud en hebben we de eerste oppasuurtjes er alweer opzitten. Ik kan niet wachten tot hij gaat lachen en dat je echt heerlijk contact met hem kunt maken. Wat werd ik altijd blij als ik de kinderkamer in kwam en zo’n vrolijkerd me lachend aankeek. Ik hoop nog ontzettend lang van de kleine, stoere Jayvi te kunnen genieten.